XV. MÄ°LLÄ° TÃœRK ORTOPEDÄ° VE TRAVMATOLOJÄ° KONGRE KÄ°TABI

ABSTRAKTLAR, BÖLÜM 14: ARAÅžTIRMALAR

<< | Ýçindekiler | >>

RATLARDA FEMORAL UZATMANIN REKTUS FEMORÄ°S KASI ÃœZERÄ°NE ETKÄ°LERÄ°

Ortopedi ve Travmatolojide ekstremite uzunluk farklılıkları oldukça önemli bir problemdir. Bu yüzden de yıllardır ekstremite uzatma ameliyatları yapılmaktadır. Uzatma ameliyatları sonucu görülen komplikasyonları minimalize etmek, kaslarda ne gibi patolojiler meydana geldiğini ve bu patolojilerin ilerleyen günlerde nasıl seyrettiğini araştırmak amacıyla bu çalışma yapılmıştır.

Materyal ve Metod

7'si kontrol 35'I deneysel olarak 42 Wistar Albino rat'ı çalışmaya alınmıştır. Ratların cinsi erkek ve ortalama ağırlıkları 200-250 gramdı.

Ratlar için 2 rot ve 4 Kirschner telinden oluşan özel eksternal fiksatör dizayn edildi. (Hipokrat A.Ş.) Genel anestezi altında femoral osteotomi yapılarak fiksatör ile tespit edildi. Uzatma uygulanan ratlar 5 gruba ayrıldı; Grup I: 3 gün günde 4 kez 0.35 mm uzatma yapıldı (7 rat) Grup II: 7 gün günde 4 kez 0.35 mm uzatma yapıldı (7 rat) Grup III: 7 gün günde 4 kez 0.35 mm uzatma yapıldı ve ameliyat sonrası 14. günde öldürüldüler (7 rat) Grup IV: 7 gün günde 4 kez 0.35 mm uzatma yapıldı ve ameliyat sonrası 21. günde öldürüldüler (7 rat) Grup V: 7 gün günde 4 kez 0.35 mm uzatma yapıldı ve ameliyat sonrası 31. günde öldürüldüler (7 rat) Ratlar genel anetezi altında ölmeden önce rektus femoris kasından biopsi alındı. Bu parçadan frozen kesitler yapıldı. Preparatlar Hematoksilen-Eozin, Van Gieson, Trikrom, Modifiye Trikrom, Periyodik Asid sift, Süksinik Dehidrojenaz, Adenozin Tri Fosfataz ve Asid Fosfataz ile boyandı.

Hücre infiltrasyonu, fagositoz, vakuoller, kas lif dejenerasyonu, kollajen doku dejenerasyonu, nukleus internalizasyonu, vasküler değişiklikler, fibrozis ve kas lif rejenerasyonu histopatolojik olarak araştırıldı. Histomorfometrik olarak her ratta 10 mikroskop alanında Tip 1 ve 2 kas lifleri sayıldı ve 50'şer adet Tip 1 ve Tip 2 kas lifinin çapları ölçüldü. Bunun sonucu ortalama Tip 1-2 kas lif çap değişiklikleri ve Tip1/Tip2 kas lif oranı bulunmaya çalışıldı.Bulunan değerler mann-Whitney U testi ile istatistiki olarak karşılaştırıldı.

Sonuçlar

Serimizde ratların hiçbirinde nörovasküler defisit görülmemiştir. %10 uzatma uygulanan grupta en belirgin bulgu olan hücre infiltrasyonu %30 uzatma uygulanan grupta daha da artmaktadır. Uzatmayı izleyen günlerde hücre infiltrasyonu azalmakta ve 31 gün izlenen grupta hiç izlenmemektedir. 14 gün izlenen grupta fagositoz belirgin bulgu olarak karşımıza çıkmaktadır. %10 uzatma uygulanan grupta diğer önemli bir bulgu da vakuollerdir. Uzatmanın şiddeti arttıkça vakuollerin çap ve sayılarıda artmaktadır. Başlangıçta vakuollerin içi boş iken zamanla hücre infiltrasyonu olmakta ve içlerini granüler bir doku doldurmaktadır. 21 gün izlenen grupta tüm vakuollerin PAS (+) kollajen doku ile dolduğu görülmüştür.

Kollejen dokuda dejenerasyon bulguları en belirgin olarak 14 gün izlenen grupta oluşmaktadır. Bu bulgular giderek azalmakta ve 31 gün izlenen grupta fibrozis ile iyileşmektedir. Bunlar; distraksiyon sonucu kas liflerinin korunduğu bölge, dejenerasyonun şiddetli olduğu bölge ve dejenerasyon ile hücre infiltrasyonunun yoğun olduğu bölgelerdir. Dejenere bölgelere Endomisial, Preimisial ve Epimisial fibrozis ile iyileşmişlerdir (Şekil 1 ).

Kasların rutin ve histokimyasal incelemelerinde nörojenik kökenli bir bulguya da rastlanmamıştır.

Histomorfometrik çalışmalarda kontrol grubu ile karşılaştırıldığında Tip 1 ve 2 kas liflerinde izlenen tüm dönemlerde atrofi görülürken, Tip 1 / Tip 2 kas lif oranının değişmediği görülmüştür.

Tartışma

Kemik uzatma ameliyatları yıllardır tüm dünyada ve ülkemizde uygulanmaktadır Bu alanda pek çok deneysel çalışma bulunmaktadır. Fakat uzatmayı izleyen günlerde oluşan yumuşak doku değişiklikleri üzerinde otörler bir fikir birliğine varamamışlardır.

Kawamura ve ark. (1968); köpek ve insanlar üzerinde yaptıkları çalışmalarda başlangıç uzatması %3'ten fazla değil ise ve derece derece arttırarak başlangıç uzunluğunun %10'u kadar olan uzatmalarda yumuşak dokularda hasar olmadığını bildirmiştir. Goldspink ise (1985); %2 kadar kemik uzamalarına kas yapıların adapte olabilme yeteneğine sahip olabildiklerini bildirmiştir. Oysa çalışmamızda %10 uzatma uygulanan Grup I'de kasta irreversibl hasar anlamına gelen bulgular görülmüştür.

Calandriello ve ark. (1968); Distraksiyonun bir noktasında kas liflerinin yırtıldığı ve bu bölgelerin fibrozis ile iyileştiğini söylemiştir. Shen ve Aranson ratlarda %20'den fazla tibial uzatma yaptıklarında endomisial ve perimisial fibrezise bağlı akut gastroknemius sertliği görmüşlerdi. Duk Yong Lee ve ark. endomisial fibrozisi irreversibl hasar olarak tanımlamıştır. Bizim çalışmamızda da uzatmanın erken dönemlerinde vakuoller görülmüştür. Daha sonra bu vakuoller PAS (+) kollajen doku ile dolduğu yani fibrozisin geliştiği tespit edilmiştir.

Carroll ve ark. ile Duk Yong Lee ve ark.; nukleus internalizasyonunun irreversibl hasar anlamına geldiğini ve %10'nun üzerindeki uzatmalarda oluştuğunu söylemişlerdir. Çalışmamızda ise %10 uzatmada ılımlı, %%30 uzatmada yüksek düzeyde nukleus internaizasyonu görülmüştür.

Dubwitz; Carrol ve Duk Yong Lee ve ark. distraksiyonun şiddeti arttıkça histopatolojik değişikliklerin şiddetinin de arttığını bildirmişlerdir. Biz de aynı görüşü paylaşıyoruz.

Yasui ve ark. ile Dyachkova ve Utekim, ilk uzunluğun %20'sine kadar olan uzatmalarda, distraksiyonun kasın geneline yayıldığını bildirmişlerdir. Çalımamızda ise %10 uzatma grubunda bile 3 farklı bölge tespit edilmiştir. Birinci bölge normal mozaik görünümü sürdüren korunmuş bölge, ikinci bölge, kas lif dejenerasyonunun şiddetli olduğu bölge ve son olarak hücresel infiltrasyonun ve dejenerasyonun yoğun olduğu bölgedir. Bu 3 bölgenin hangi sebeplerden dolayı farklı etkilenmeler gösterdiği bilinmemektedir.

Literatürde, distraksiyonun kas lif çaplarına ve Tip 1 / Tip 2 oranına etkilerine ait değişik bilgiler bulunmaktadır. Holley ve ark., kas liflerinde hipertrofi ve hiperplazi bildirirken, Duk Yong Lee ve ark., her iki tip kas lif çapının azaldığını, Lindboe ve ark. ise, Tip 1 kas lif çaplarının değişmediğini, Tip 2 kas lif çaplarının %44 oranında azaldığını bildirmiştir. Ayrıca Duk Yong Lee ve ark., distraksiyon ile Tip 1 / Tip 2 oranının değişmediğini söylemişlerdir. Çalışmamızda kas genelinde bölgesel farklılıklar olmasına karşın toplam olarak Tip 1 ve Tip 2 kas liflerinde %20 oranında çap azalması görülmüştür. Buna karşılık tip 1 / Tip 2 oranı değişmemiştir.

Sonuç olarak; bizim çalışmamız, uzatma sonrası yumuşak dokularda sekonder ortaya çıkan, reversibl veya irreversibl, ameliyat sonucuna etkili olabilecek bulguları göstermektedir (Şekil 2 , Şekil 3 ).

Referanslar

1. Carroll, N.C.: Experimental observations on teh effects of leg lenghetining by the Wagner method. Clin. Orthop.; 160; 250-257, 1981.

2. Dubowitz, V. Muscle biopsy. A practical approach. 2nd Ed. W.B. Saunders Co, Eastbourne, 1985.

3. Dubowitz, V.: A comparative hystochemical study of oxidative enzyme and phosphorylase in skeletal muscle. Histochemie; 2; 105-117, 1960.

4. Dyachkova, G.V.; Utenkim, A.A.: Extensibility of superficial fascia in elongation of the leg in experiment. Orthop. Traumtoi. Protez; 41; 44-47, 1980.

5. Holley R.G.: Stretch induced growth in chicken wing muscles; a new model of stretch hypertrophy. Am. J. Physilo.; 238 (1); 62-71, 1980.

6. Holley, R.G.: Stretch induced growth in chicken wing wing muscles; a new model of stretch hypertrophy. Am. J. Physiol.; 264 (1); 267-282,1977.

7. Lee, D.Y.: Effect of tibial engthening on gastrocnemius muscle. Acta Orthop. Scand.; 64 (6); 688-692, 1993.

8. Lindoe, C.F.: Morphological changes in continouesly stretched skeletal muscle in sheep. Eur. J. App. Physiol.; 54(2); 184-190, 1985.

9. Shen, X.C.; Aranson, J.: Changes in biomechanical properties of muscle following tibial lengthening in the rat. Proc 33 th Ann Meet Orthop Res. Soc. San Francisco, USA; 379, 1993.

10. Yasui, N.: The effect of distraction upon bone, muscle and periosteum. Orthop. Clin. North Am.; Vol: 22; No:4; 563-567, 1991.

A- TRAVMA

1. Ortopedide Åžok Tedavisi

2. Antalya Yöresinde Politravmalı Hasta Bakamı ve Transportu

3. Ateşli Silah Yaralanması Oluşan Kırıkların Retrospektif Analizi

4. Ateşli Silah yaralanmasına Bağlı Ekstremite Kırıklarında Eksternal Fiksatör Uygulamalarımız

5. Masif Rotator Manşet Yırtıklarında Biseps Tendon Kullanımı

6. Akromioklavikuler Eklem Tip 3 Çıkıklarında Cerrahi Tedavi

7. Omurun Anterior-İnferior İnstabilitesindeki Cerrahinin Geç Dönem Sonuçlarının Gösterdikleri

8. Omuzun Parçalı Kırıklı Çıkıklarının Cerrahi Tedavisi ve Sonuçlarımız

9. Humers Üst Uç Kırıklarında Cerrahi Tedavi Yaklaşımımız

10. Erişkinlerde Humerus Boyun Kırıklarının Cerrahi Tedavisi

11. Humerus Cisim Kırıklarının Sarmiento Fonksiyonel Breysi ile Tedavi Sonuçları

13. Humerus Distal Uç Parçalı Kırıklarnıda Olekranon Osteotomisi ile Osteosentez

14. Çocuk Suprakondiler Humerus Kırıklarında Posterior Cerrahi Uygulamalarımız

15. Çocuk Humerus Subrakondiler Kırıklarının Tedavi Şekillerinin Karşılaştırılması

16. Humerus Alt Uç Eklem içi Kırıklarına Cerrahi Tedavi Yaklaşımımız

17. Olekranan Koroklarının Cerrahi Tedavisi

18. Kronik radyoulnar Volar Dislokasyonda Yeni Bir Cerrahi Teknik

19. Radius Distal Uç Kırıklarının Konservatif Tedavi Sonuçları

20. Ulnar karpometakarpal Dislokasyonların Konservatif Tedavisi

21. Femur Boynu Kırıklarında Hemiartroplasti Sonuçlarımız

22. Ön Kol İkili Kırıklarında Konservatif Tedavi Sonuçları

23. Femur Üst Uç Kırıklarında Dinamik Kompresyonul Kalça Çivisi Uygulamalarımız

24. Erişkin Femur Cisim Kırıklarında Kilitli İntramedüller Çivi ile Kapalı Tespitindeki Sonuçlarımız

25. Açık Tibia Diafiz Kırıklarında Küntscher Çivisi ile İntramedüller Tedavi Sonuçlarımız

26. Tibia Kırıklarında Oymasız Kilitli İntramedüller Çivileme

B- EKSTERNAL FİKSATÖR

27. Femur defektlerinde unilateral Eksternal Fiksatörle İnternal Kemik Transportu

28. Çok İleri Yaştaki Alt Ekstremite Kırığı Olan Hastalarda İlizarov Eksternal Fiksatör Uygulamaları

29. Çeşitli Ortopedik ve Travmatolojik Sorunlarda DAF ve Eksternal Sirküler Fiksatör Uygulamalarımız

30. Açık Metakarp ve Falanks Kırıklarının Mini Eksternal Fiksatörle Tedavisi

31. Aysk Cerrahisinde Eksternal Fiksatörün Yeri

32. Ayak Deformitelerinin Düzeltilmesinde İlizarov Cihaz Uygulamalarımız

33. Yanık Kontraktürlerinin Eksternal Fiksatörlerle Tedavisi

C- ÇOCUK ORTEPODİSİ

34. DKÇ'de Bilgisayarlı Tomografinin Yeri

35. Salter İnnominate Osteotomi Uyguladığımız DKÇ'li Olgularımızda Görülen Komplikasyonlar

36. Doğuştan Kalça Çıkığı Tedavisinde Salter innominat Osteotomisinin Femoral Anteversiyona Etkisi

37. Doğuştan Kalça Çıkığının Tek Seansta Cerrahi Tedavisi

38. Intertrochanteric Osteotomy of The Femur

39. Legg Calve Perthes Hastalığında Varizasyon Derotasyon Osteotomisi ile Tedavi Sonuçları

40. Legg Calve Perthes Hastalığının Scottish - Rite Cihazı ile Tedavisinin Erken Sonuçları

41. İdiopatik PEV'de CSTR Uygulamalarımız ve Sonuçlarımız

42. Ayak ve Ayak Bileğinin Manyetik RElonans Görüntülenmesi

D- GENEL ORTOPEDÄ°

43. Serebral Palside Aşil Uzatma Ameliyatları Karşılaştırmalı Sonuçları

44. Serebral Palsiye Bağlı Kalça İstabilitesinde Boyun Cisim Açılarının Önemi

45. Akut Hematotjen Osteomyelit Etyolojisinde Tramvanın Rolü

46. Multipl Travmalı Hastalarda Görülen Yağ Embolisi Tedavi Sonuçları

47. Fokomeli

48. Fibular Dimeli ve Mirror Foot Anomalisi ve Uyguladığımız Tedavi

49. Ä°ki Global Artrofibrozis Olgumuzun Artroskopik Artrolizis ile Tedavisi

50. Kemik Allogreftlerinin Klinik Uygulanımı

51. Myositis (Fibrodysplasia) Ossificans Progressiva (The Stone Man) (A Case Report)

52. Kronik böbrek yetmezliğnde Ortopedik Sorunlar

53. İnferior Vena Kava Filtresinin Ortopedide Kullanımı

54. Tek Olgu Nedeniyle Chondrodysplasia Calcificans Punctata (Conradi-Hünermann Hastalığı)

E- OMURGA

55. Vertebra Burst Kırıklarında Sadece Posterior Girişimin Takip Sonuçları

56. Torkolumbar Vertebra Burst Kırıklarında İnterpediküler Mesafe Artışı (İPMA)

57. Burst Kırıklarının Tedavisinde Posterior Enstrumantasyon ve Füzyon Yeterli mi? (Olgu Sunumu)

58. Posterior Enstrumantasyon Uygulanan Toroka-Lomber Vertebra Kırıklarının Çengel-Transpediküler Vida tesbitlerinin Stabilizasyon-Affektivite Açısından Analizi

59. Torakolomber Vertebra Kırıklarının Alıcı Spinal Enstrumenti ile Tedavisi

60. Torakolomber Vertebra Kırıklarında Z-Plak Enstrumentasyonu

61. Anterior Cerrahi Girişimle Tedavi Ettiğimiz Vertebra Patolojileri ve Sonuçlarımız

62. Torakolomber Vertebralarda İki Ayrı Seviyede Kırıklı Çıkık (Olgu Takdimi)

63. Vertebra Cerrahisinde Endoskopik GiriÅŸimler

64. Nörolojik Defisitli Spondilolizis ve Listesiz Olgularında Klinik ve Radyolojik Bulguların Karşılaştırılması

65. Spondilolistezisli Hastalarda Posterior Enstrümentasyon, Posterolateral Füzyon ve Plif Uygulaması Sonuçları

66. Skolyoz Cerrahisinde Yeni Bir Yaklaşım

67. Mal-De- Pott da Simultane Anterior ve Posterior Cerrahi GiriÅŸimle Tedavi

68. Vertebra Tüberkülozu: Konservatif ve Cerrahi Tedavi Sonuçları

69. Atypical Tüberculosis of the Spine

F- ARTROPLASTÄ°

70. Total Kalça Artroplastisinde Hibrid Sistem Uygulamalarımız

71. DKÇ Zemininde Gelişmiş Dejeneratif Artrit Olgularında Total Kalça Protezi (TKP) Uygulamalarımızın Geç Takip Sonuçları

72. Erişkin Hayatta Varlığını Sürdüren Doğuştan Kalça Displazilerinde Total Kalça Artroplastisinde Femoral Osteotominini Yeri

73. Kalça Protez Boynundaki Yük Dağılım Analizine Etki Eden Faktörler

74. Total Kalça Protezi Uygulanan Hastalarda Derin Ven Trombozu Proflaksisinde Standart Heparin ve Düşük Molekül Ağırlıklı Heparin Kullanımı

75. Menisküs Lezyonlarının Tanı ve Tedavisinde Artroskopi

G- DÄ°Z

76. 7100 Artroskopi Olgusunda EdindiÄŸimiz Deneyimler

77. Patellofemoral Uyumsuzluğun Cerrahi Tedavi Öncesi ve Sonrasında Bilgisayarlı Tomografinin Yeri

78. Diz Dejeneratif Osteoatriti Bulunan Hastalarda İntraartiküler Tenoxicam Uygulamasının Sonuçları

79. Diz Çevresinde Açısal Deformitelerin Düzeltilmesi

80. Dizde Osteoartritle Birlikte Stress Kırığı - Olgu Sunusu

81. Total Diz Artroplastisi (IDA) Sonrasında Karşılaştığımız Major Komplikasyonlar

H- TÜMÖRLER

82. İskelet Sistemi Tümörlerinde Tru-Cut İğne Biyopsisi

83. Distal Falanksta Osteoid Osteoma Olgusu

84. Capitatumda Soliter Kemik Kisti

85. Intramüsküler Ganglion

86. Parosteal Lipoma (Olgu sunumu)