V. MÄ°LLÄ° TÃœRK ORTOPEDÄ° ve TRAVMATOLOJÄ° KONGRE KÄ°TABI

ABSTRAKTLAR, BÖLÜM 1: SERBEST BÄ°LDÄ°RÄ°LER

<< | Ýçindekiler | >>

A. Ü. T. F. ORTOPEDİ VE TRAVMATOLOJİ KLİNİĞİNDE 1972-1977 YILLARI ARASINDA 91 HASTAYA UYGULANAN 103 TOTAL KALÇA PROTEZİ VAKALARI

Vücut yükünü taşıma ve iletmede önemli yeri olan kalça eklemi çeşitli patolojilere kıkırdak Ve kemik yapılarıyla direnç göstermekte, fakat yükün sürekliliği sonucu aşınma kaçınılmaz olmaktadır. Buna subkondral kemik değişiklikleri, kemik içi dolanım bozuklukları, asteofitler ve granülasyon dokusu oluşumu şeklinde cevap vermektedir. Bu dejenerasyon sonucu güçlüğü ortaya çıkmaktadır.

Tüm bu bozuklukların önlemi için birçok Ortopedist uzun yıllarını vermiştir. İlk olarak 1938 de Wiles, total pratezi bu amaçla uygulamıştır. Asıl total protez çığırı ise 1951 yılında az sürtünme esasını ilke olarak alan Charnley tarafından açılmıştır.

Total protez ameliyatı, A.Ü.T.F. Ortopedi ve Travmatoloji Kliniğinde ilk kez 1967 yılında Mc Kee-Farrar tipi olarak yapılmıştır. 19721977 yılları arasında 91 hastanın 103 kalçasına total kalça protezi uygulanmıştır.

Ameliyat edilen hastalarımızın en genci 17, en yaşlısı ise 77 yaşında olup yaş ortalaması 48.8 dir. Vakalarımızın çoğu 41-50 (% 34,0) ve 51-60 (%U 2 7,5) yaş grupları arasındadır.

Total protez uygulanan 91 hastadan 35 i (% 38,5) erkek, 56 sı (% (i1,5) kadındır. 7 erkek ve 5 kadın hastada uygulama her iki kalçaya yapılmıştır. Endikasyonlar Tablo I de gösterilmiştir.

Total kalça replasmanından önce 10 hastamızdan 6 sına varus osteotomisi, 1 ine kap artroplastisi, 1 ince baş-boyun rezeksiyonu, 1 ine artrodez ve 1 ine de Voss Ameliyatı gibi müdahaleler yapılmıştı.

82 (% 79,7) kalçada lateral-Watson Jones, 21 (% 20,3) kalçada posterio-lateral-Modifiye Gibson girişimleri yapılmıştır.

Vakalarımızın 30 unda (%a 29,1) büyük trokanter osteotomize edilmiş olup. 73 ünde (% 70,9) osteotomi yapılmadan ekspojur sağlanmıştır.

Uyguladığımız total protez tipleri Tablo II de gösterilmiştir.

Vakalarımızın tümünde C.M.W. kemik çimentosu kullanılmıştır.

Ameliyat sonrası 48. saatte çıkarılmak üzere biri intraartiküler, diğeri subfasial iki dren konmuş ve vakum sağlanmıştır.

Total kalça protezi uygulanan tarafa ayak ucundan kasığa dek elastik bandaj sarılmıştır. Kalça 60 derece fleksiyon ve 30 derece abdüsiyonda kalacak şekilde altına ve bacaklar arasına sünger yastık konularak cilt traksiyonu yapılmıştır. Quadriceps egzersizleri verilmiştir. Lateral girişim yapılanlarda 5. gün, posterio-lateral girişim yapılanlarda 21. gün ayağa kaldırılarak çift koltuk değneği ile yürütülmüşlerdir.

Vakalarımızın 14 ünde (% 13,6) çeşitli komplikasyonlar olmuştur. Bunlar Tablo III 'de gösterilmiştir.

DEÄžERLENDÄ°RME:

Hastalarımızın pre ve postoperatif değerlendirilmesi için özel bir form düzenlenerek Charnley'in Merle D'Aubigne ve Postel'den değiştiriye uğrattığı sayısal kriterler kullanılmıştır. Burada ağrı, yürüme fonksiyonu ve hareket derecesi esas olarak alınmıştır (Tablo IV , Resim 1 ).

Bu kriterlere dayanarak kalça sayısına göre: Tablo 5 ve Resim 2 .

Vakalarımızın ameliyat sonrası ağrı, hareket ve yürüme kabiliyeti bakımından GRUP 6 (Çok iyi) olarak yapılan değerlendirmede bulunan ağrı için % 84 4 hareket için % 61,1 ve yürüme fonksiyonları için % 35,9 değerleri mevcut şartlarımıza göre küçümsenmeyecek sonuçlar olup. kaynaklardaki diğer serilerden çok büyük bir farklılık göstermemektedir (Tablo 6 , Tablo 7 ).