ABSTRAKTLAR, BÖLÜM 1: SERBEST BİLDİRİLER
<< | Ýçindekiler |
>>
D.K.Ç. TEDAVİSİNDE SALTER AMELİYATININ NETİCELERİ
Üzel, M.
Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği Profesör
Kır, N.
Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği Uzman Asistan
NiÅŸan, N.
Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği Uzman Asistan
Bilsel, N.
Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği Asistanı
Doğuştan kalça çıktığı günümüzde bütün Dünyada ortopedinin en güncel konularından biridir. Özellikle ülkemizde erken teşhis açısından ileri ülkeler de olduğu kadar geniş olanaklara sahip olmadığı için Vakaların büyük bir kısmı yürüme sonrası teşhis edilebilmekte ve bu nedenle tedavisi için cerrahi tedavi planları ön planda olmaktadır.
DKÇ nin cerrahi yolla tedavisi için pek çok metod ileri sürülmüş ve uygulanmıştır. Bilindiği gibi hastalığının anatomo - patolojik açıdan asetabulumu, femur proksimal ucunu, oynak kapsülünü ve yürüme sonrası oynak çevresi yumuşak dokuları içermesi tedaviyi zorlaştıran başlıca neden olmaktadır. Böyle geniş kapsamlı bir bozuklukta iyi planlanmamış veya iyi uygulanmamış bir tedavi - çok defa - hastayı tedavi öncesi durumu aratacak derecede kötü bir noktaya getirebilir.
Salter innaminat pelvik osteotomisi bu gün için 18 yıllık bir maziye sahiptir. (2,6,8,10) Aradan bu kadar uzun süre geçmiş ve bu süre içinde DKÇ konusunda pek çok yeni çalışmalar yapılmış olmasına rağmen günümüzde en çok uygulanan bir ameliyat şeklidir.
MATERYEL VE METOD
Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Kliniğinde ve içimizden biri tarafından bir özel klinikte 1972 başından 1976 sonuna kadar 31 hastada 37 kalçaya Salter tipi pelvik osteotomi uygulanmıştır.
1 - YAŞ: 37 uygulamanın 9 u 5 yaştan yukarı olup diğerleri 1-5 yaş arası idi (Tablo 1
).
2 - CİNS: Vakalarımızın 8 i erkek (% 26), 23 ü kız (% 74) idi. 3 - LOKALİZASYON: 14 Vaka tek (% 45), 17 Vaka çift (% 55) taraflı idi.
4 -- Ameliyat ÖNCESİ TEDAVİ: 1 kalçaya açık repozisyon, 4 kalçaya da kapalı repozisyon ve Lorenz tipi alçılama uygulanmıştı.
5 - AMELİYAT ÖNCESİ TRAKSİYON: 3 kalçaya (% 8) traksiyon uygulanmamış, 34 kalçaya (% 92) uygulanmıştır.
6 - TRAKSİYON TİPİ: 31 kalçaya flaster, 3 kalçaya Kirschner teli ile traksiyon yapılmıştır.
7 - TRAKSİYON SÜRESİ: En az 3 gün, en çok 110 gün, ortalama 34 gündür.
8 - YILLARA GÖRE SALTER UYGULAMALARI: Uygulamalarımız ilk yıl dışında genellikle her yıl artış göstermiştir (Tablo 2
).
9 - SALTER AMELİYATI UYGULAMAMIZDAKİ ÖZELLİKLER: Özellikle ilk yıllardaki uygulamalarımızda insizyon, adduktor tenotomisi, iliopsoas tenotomisi, lig. Rotundum ekstirpasyonu, kapsüloplasti gibi Salter uygulamasının önemli yönlerinde bazı sapmalarımız olmuştur. Y ine bazı Vakalarımızda limbus rezeksiyonları da yapılmıştır (Tablo 3
). Daha sonraları bunlar düzeltilmiş ve her yönü ele klasik Salter uygulamasına geçilmiştir.
10 - AMELİYAT SONRASI BAKIM VE TEDAVİ: İlk Vakalarımızdaki bazı sapmalar hariç, genel olarak Salter'in önerdiği şekilde yapılmıştır. Birinci alçı ve Kirschner telleri 6 hafta sonunda çıkarılmış, 4 hafta da abduksiyon alçısı uygulanmıştır.
11 - İZLEME SÜRESİ En az 2,5 ay, en çok 60 ay olup, ortalama izleme süremiz 24,5 aydır. İzlenen Vakaların izlenme yıllarına göre dağılımı Tablo 4
'de gösterilmiştir.
12 - KLİNİK KOMPLİKASYONLAR: 37 uygulamada 6 tekrar çıkık, 2 kontraktür, 5 yüzeyel enfeksiyon oluştu. Derin ve geniş enfeksiyona rastlamadık.
13 - SONUÇLARIN KLİNİK DEĞERLENDİRİLMESİ: Değerlendirmelerimiz 32 kalça üzerinde yapılmıştır. 5 kalça yeni olduğu veya kayıtlarda noksanlıklar bulunduğu için değerlendirilmemiştir. 32 kalçada il çok iyi (% 34), 9 iyi (% 28), 4 orta (% 13), 2 zayıf (% 6), 6 kötü (% 19) sonuç alınmıştır. Değerlendirmelerimiz D. W. Mc. Kay'in kriterlerine göre yapılmıştır (Tablo 5
).
TARTIŞMA VE SONUÇ:
Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji kliniğinin henüz kısa sayılabilecek bir geçmişi ve total 50 civarında yatağı vardır. Bu nedenle Vakalarımızın sayısı ve izleme süresi çok fazla değildir.
Yaşlara göre dağılım tablosunda görüldüğü gibi uygulamalarımız?n yalnızca 16 sı (% 43) en uygun olan 1-3 yaş arasıdır (1,2,4,5,8). 12 uygulama 3-5 yaş (% 32), 5 uygulama ise 5 yaşın üstündedir (% 241.
Ameliyat öncesi ortalama traksiyon süremiz oldukça uzun görülmektedir (3,8,9,10). Buna biraz ileri yaş Vakalarımızın çokluğu ve 110 gün gibi gayet uzun süre traksiyonda kalan Vakamız neden olmuştur. Uzun traksiyonlar daha çok eski Vakalarımıza aittir. Son uygulamalarımızda prensip olarak 2-3 haftayı geçmiyoruz.
İlk uygulamalarımızda Salter osteotomisini tam bir bütünlük ile uygulayamadık. Bunda Chiari osteotomisinin ve DKÇ için daha önce kullanılan diğer cerrahi girişimlerin etkisi olmuştur (Tablo: III). Ancak bir süre sonra bu sapmalar terkedilmiştir. İleride Vakalarımız çoğaldıkça istatistikimizde bu sapmaların nispeti çok düşecektir.
İzleyebildiğimiz Vaka ve izleme süremiz yatak ve uygulama süremiz dikkate alınırsa oldukça iyidir kanısındayız (1,6,111. Sonuçları değerlendirmede de D.W.Mc Kayin (7) kriterleri titizlikle uygulanmıştır.
Sonuçlarımıza gelince; Vakalarımızın yaşlarının oldukça ileri oluşu ve ilk uygulamalarımızdaki teknik eksiklikleri ile hatalarımız dikkate alınırsa 20 kalçada (% 62) çok iyi ve iyi sonuç alışımız - buna 4 kalçada ki orta (% 13) sonuç ta ilave edilirse kanımızca memnuniyet vericidir (1,2,4,7,9,10).
Referanslar
1. BARYLUK, M.: Die Ergebnisse Operativer Behandlung der Angeborenen Hüfluxation bei Kindern mit Anwendung der Beckenosteotomie Nach Salter. Arch. orthop. Unfall-Chir. 78. 298 - 308 (1974) by J. F. Bergmann. Münchenı 1974:
2. BAYINDIR, Ş. TOKGOZOCLU, N. BAZDATLI, A. D. K. Ç. Nedeni ile Uyguladığımız 100 İlyak Osteotominin Sonuçları. 111. Türkiye Ortopedi ve Travmatoloji Kongresi. İzmir 1973. Notlar S. 161 - 167.
3. DAMERON, T. B.: Complication of the Innominate Osteotomy. South. Med. J. Vol. 84. No: 2 204 - 209. 1971.
4 GARCZA - MORAL, C. BROWN, P. W: Evalution of Innominate and Pericap süler Osteotomies in the Older Child. J. Bone Joint Surg, 54 - A: 1337. 1972.
5. JAP, P. S. HOWARD, A. JOSEPH, A.: Innominate Osteotomy (Salter Type) in the Treatment Of Congenital Dislocation of the Hip as Viewed by the Radiologint. Radiology 102: 139 - 143, January 1972.
6. LOK, V.: Doğuştan kalça çıkığında uyguladığımız Değişik Salter Osteotomisi. 11. Türk Ortopedi ve Travmatoloji Kongresi. İstanbul 1971 Notları. S. 213 - 217.
7. MC. KAY, D. W.: A Comprasion of the Innominate and the Pericapsüler Osteotomy in the treatment of Congenital Dislocation of the Hip. Clin. Orthop. 98 124 - 132, 1974.
8. SALTER, R. B.: Innominate Osteotomy in the Treatment of Congenital Dislocation and Subluxation of the Hip. J. Bone Joint Surg. 43 - B: 518 1961.
9. SALTER, R. B.: Role of Innominate Ostetomy in the Treatment of Congenital Dislocation and Subluxation of the Hip, in the Older Child. J. Bone Joint Surg. 48 - A 1413. 1966.
10. SEYHAN, F. KUZGUN, Ü: Salter Osteotomisinin 10 yıllık uygulaması ve sonuçları. Acta. Orthopaedica et Traumatologica Turcica. Cilt X. Sayı 4. S. 219 - 228. 1976.
11. STUCKEY, M.: Complication Encountered in Operation for Congenital Dislocation of the Hip. J. Bone Joint Surg. 55 - B: 430, 1973.