X. MÄ°LLÄ° TÃœRK ORTOPEDÄ° VE TRAVMATOLOJÄ° KONGRESÄ°

ABSTRAKTLAR, BÖLÜM 1:

<< | Ýçindekiler | >>

Doğuştan Kalça Çıkığının Tek Seansta Cerrahi Girişimle Tedavisi

GÄ°RÄ°Åž:

Doğuştan kalça çıkığının (D.K.Ç.) tedavisinde çeşitli yöntemler kullanılmasına rağmen ideal tedavide tam bir fikir birliği yoktur. (1, 2, 6, 7, 8)

18 aydan önceki devrede genellikle kapalı yöntemlerle tedavi edilmelerine rağmen, bu yaş grubundan sonra ise avasküler nekroz şansının artması nedeni ile açık redüksiyon uygulanmaktadır (4,6,8).

Biz, bu makalede 1983 -1986 yılları arasında aynı seansta İliak osteotomi, proksimal femoral osteotomi ve varus osteotomisi ile tedavi ettiğimiz 27 vakanın 30 kalçasındaki D.K.Ç. vakalarının sonuçlarını sunduk.

MATERYAL VE METOD:

1983 - 1986 yılları arasında S.S.K. Ankara Hastanesi 1. Ortopedi ve Travmatoloji kliniğin de 27 hastanın 30 kalçasındaki doğuştan kalça çıkığını aynı seansta iliak osteotomi, proksimal femoral osteotomi ve varus ostetomi ve uygulayarak tedavi ettik. Hastalar en çok 4, en az bir, ortalama 25 yıl süre ile takip edildiler.

Vakaların % 19'u (% 70,40) tek taraflı, 8'i bilateral (% 29.60) idi. Tek taraflı olanların 9'u sağ, 10'u sol taraf idi (Tablo 1 ).

Vakaların 21'i kız, 6'sı erkek idi (Tablo 2 ).

Vakaların en küçüğü 1.5, en büyüğü ise 6 yaşında olup ortalama yaş 3.7 idi (Tablo 3 ).

Hastaların hikayelerinden, bu hastaların 7'sine daha önce kapalı redüksiyon denenmiş ve başarısız sonuç alınmıştı.

Hastaların ameliyattan 1.5 ay sonra alçılan çıkarıldı. Alçı çıkarıldıktan sonra 1.5 ay süre ile sürekli olarak Denis-Brown ateli giydirildi. Bundan son:a ise Denis-Brown ateli 1.5 ay süre ile sadece geceleri giydirildi, Bu sürenin sonunda ise hastalar tamamen serbest bırakıldı. Altı ay sonra plak ve çivileri çıkarıldı.

SONUÇLAR:

Hastaların sonuçlarının değerlendirilmesinde radyolojik ve fonksiyonel durumları göz önüne alındı. Sonuçlar Gill klassifikasyonuna, göre değerlendirildi. (5).

Buna göre;

1 - ÇOK İYİ: Kalçada normal fonksiyon ve normal strüktürel restorasyonunun mevcudiyeti.

2 - İYİ: Kalçada normal fonksiyon, X-rayde baş boyun ve acetebuluma ait bazı rezidüel anomalilerin varlığı.

3 - ORTA: Ağrısız hafif topalama, X-rayde acetebulum, baş boyuna ait rezidüel bozukluklar.

4 - KÖTÜ : Redislokasyon, hareket kısıtlılığı, unstabilite, ağrılı topallama mevcudiyeti. X-rayde dejeneratif bozuklukların varlığı. Bunlara göre yapılan tasnifte hastaların sonuçları Tablo 4 'de gösterilmiştir.

Vakaların yaş gruplarına göre değerlendirilmesinden elde edilen sonuçlar ise Tablo 5 'de gösterilmiştir. En iyi sonuçların 1.5-4 yaş grubunda, kötü sonucun is 4 yaşın üstündeki grupta alındığı görülmektedir.

TARTIÅžMA:

1.5 yaşın üzerindeki doğuştan kalça çıkığının tedavisinde genellikle açık redüksiyon uygulanmaktadır. (8) Burada yapılacak olan ameliyatın amacı iyi bir açık redüksiyon sağlanmasıdır. Bunun içinde redüksiyonu engelleyen intra ve perikapsüler yumuşak doku engellerinin ortadan kaldırılması gerekir.

Bu yaş grubunda en sık yapılan ameliyat salterin iliak osteotomisidir. (8)Yapılan bir deneysel çalışmada sabit duran ekstremite uzunluğu üzerine Salter'in tarif ettiği gibi sadece pelvik osteotomi ile yapılan acetebuloplastinin, çocuk yürüdükten sonra, belirli oranda konumunu kaybedip eski şekline doğru yöneldiği gösterilmiştir.

Bu gruba giren ameliyatlardan Sadter'ın innominate osteotomisi dışındakilerde yeterli bir çatı oluşturulamamaktadır. Oluşturulsa bile acetebular kıkırdağın devamlılığının bozulmasa ile sonuçlanmakta, acetabulum küçülmekte ve ilerde oluşabilecek artroza neden olmaktadır (2,8,9).

Klisic ve Çakırgil tekniğinde ise hem asetebular, hem de Femur üst ucundaki patolojilere yönelik işlem yapılır (3). Bu ameliyatlarda tek yanlı çıkıklarda kısalık bir sorun olarak sürmektedir.

Uyguladığımız yöntemle biz Doğuştan Kalça Çıkığındaki patolojiler tek seansta düzeltmekteyiz. İliak osteotomi neticesi yapılan asetebulumun konum değişikliği ile, asetebulumun hacmi ve fonksiyonel kapasitesi değişmeden, acetabular kıkırdağın devamlılığı bozulmadan yeterli miktarda acetebluoplasti yapılmaktadır.

Klasik Salterden farklı olarak, fazla devirme sayesinde yeterli çatı oluşturularak redüksasyon sorunu çözülmektedir. İliumun boyu uzatılarak Femur proksimalinde yapılan kısaltma, ve varus osteotomisi sonucu oluşan kısalık kompanse edilmektedir.

Proksimal Femoral osteotomiyi tespit için Harris-Müller plağı kullandık. Çok iyi tespit yapması distal fragmana deplasman vererek boyun ve cismin normal anatomisinin korunması açısından idealdir. Hareket kısıtlılığına neden olmaması için deplasman kısmı az olan tiplerinin kullanılması uygundur.

Bu yöntemin Doğuştan Kalça Çıkığındaki patolojileri tek seansta düzeltmesi, ameliyat önceki traksiyona gerek kalmaması, kısaltma sonucu Femurda oluşan kısalığın iliumdan yapılan uzatma ile kompanse edilmesi, femur başına binecek yükün azalması ile avasküler nekroz şansının azalması gibi üstünlükleri vardır.

Referanslar

1. Blockey NJ.; Congenital dislocatıon of the hip, J: Bone Joint Surg. 64-B: 154, 1982.

2. Brook AL.: Treatment of congenital dıslocatıon or sublaxatıon of the hip in children cur the age of' three years. J. Bone Joint Surg, 48-B: 4, 1966.

3. Crenshaw AH,: Campbell's operative Orthopedıcs the C. V. Mosby company 1980.

4. Gage J. R. Winter RB.: Avasculer necrosis of the capital femoral epiphsi as a complicatıon of closed reduction of congenital dıslocatıon of the hip. A critical rewiev of tiventy years experience at Gillette children's Hospital J. Bone Joint Surg 54 (A) : 373, 1972.

5. Gill AB.: The en d results of early treatment of congenital dislocation of the hip. J.B. Joint Surg 30 (A): 2. 1948.

6. Kalamchi A.: Modified Salter Osteotomy J. Bone Joint Surg. 64 (A): 183. 1982.

7. Mubarak SJ. Beck LS, Sutherland D.: Home tractıon in the management of Congenital Dislocatıon of the hips. J. Pediatr Orthop 1986; 6: 721-23.

8. Salter RB.: İnnominate osteotomy in the treatment of congenital dislocatıon and sublaxatıon of the hip. J. Bone Joint Surg. 43 (B): 518-39. 1961.

9. Winter BR, Gage RJ.: Avasculer necrosis of the capital femoral epiphysis as a complication of clesed reduction of congenital dislocation of the hip. J. Bone Joint surg. 54 (A); 2. 1972.