X. MÄ°LLÄ° TÃœRK ORTOPEDÄ° VE TRAVMATOLOJÄ° KONGRESÄ°

ABSTRAKTLAR, BÖLÜM 1:

<< | Ýçindekiler | >>

Femur İntertrokanterik Kırıklarında Richards ÇivisiUygulamaları ve sonuçları

GÄ°RÄ°Åž:

İntertrokanterik ve pertrokanterik kırıklar genellikle şahsın arkaya doğru kalçası üzerine düşmesi sonucu indirekt travma ile oluşur. Bu tip kırıklar ayrıca direkt travma ile de oluşabilmektedir, fakat seyrektir. Otörlere göre femur üst uç kırıkları erkeklere oranla kadınlarda daha fazla, görülmektedir. Bunun sebepleri ise kadınların pelvis yapılarının daha geniş olması ve bu nedenle koksa vara ya istidatlı olmaları, erkeklere nazaran aktivitelerinin az oluşu da osteopozun daha fazla ve erken oluşmasına neden olmaktadır. Yaşlı kadın nüfusunun fazlalığı, giydikleri ayakkabıların yüksek topuklu oluşları da birer etkendir. Bu bölgenin kırıklarında ırka ait bir özellik tespit edilmemiştir. (1-2-5) Bu bölge kırıklarının bir çok sınıflandırılması yapılmıştır.

Campbell sınıflandırmasında, trokanterik bölge kırıklarını intertrokanterik kırık olarak isimlendirir ve eklem kapsülünün bitiminden küçük trokanterin 5 cm aşağısına kadar olan kırıkları alır ve Boyd'un sınıflandırmasını benimser. Boyd sınıflandırmasından başka Tonzo'nun, Ege'nin ve Jensenin sınıflandırmaları vardır.

Biz Richards kalça plak-vidasını Bord Ege'nin sınıflandırmasına. göre Tip 1 olan intertrokanterik kırıklı olgularımıza uyguladık.

Yaklaşım olarak ta lateral yaklaşımı uyguladık. Lateral yaklaşım direkt görüş altında trakanterik kırıkların redüksiyonu ve internal tespiti için idealdir.

Campbell kliniğinde, Richards kalça plak-vidasının kullanıldığı hastalardan şu sonuçlar çıkarılmıştır:

1) Fragmanlarda mükemmel kompresyon sağlar,

2) SaÄŸlam bir internal tespit temin eder

3) Genellikle erken ağırlık yüklemeye müsaade eder. (1)

MATERYEL ve METOD:

S.S.K. İstanbul Hastanesi Ortopedi ve Travmatoloji kliniğinde 1984-1686 yıllan asasında femur intertrokanterik kırığı olan 26 olguya Richrrds kalça plak-vidası uygulanmıştır. Bu kırıkların tipleri Boyd, Griffin ve Ege'ye göre Tip 1, Jensen'e göre stabil, andisplase ve displase kırıklardı.Bu tip kırığı olup genel durumu uzun süre anestezi ve ameliyat riskini kaldıramayacak kadar yaşlı hastalarda ise Ender çivileri ile osteosentez uyguladık.

Richards kalça plak-vidası uyguladığımız 26 olgunun yaş ortalaması 49.5 olup, en genç hastamız 17, en yaşlı hastamız 74 yaşındadır. Hastalarımızın 23'ü erkek, 3'ü kadındı. 16'sının kırığı asol kalçasında, 10'unun kırığı ise sağ kalçasında idi. Olgularımızın 2'sinde aynı femur alt yarısında diafiz kırığı mevcuttu. Bu kırıklara da aynı seansta plak-veda ile osteosentez yapıldı.

Olgularımızda ameliyat sonu erken ölüme rastlanmadı.Genel durumu bozuk ve başka kırığı olanlar hariç diğerleri ilk hafta içinde koltuk değneği ile mobilize edildiler.İntertrokanterik kırıklı olgularıımızın Jensen sınıflandırmasına göre durumları Tablo 1 de görüldüğü gibi idi.

Hastalarımızın hepsine genel anestezi uygulanmıştır. Olgularımıza ameliyat sonrası dıştan tespit yapılmadı, Ameliyat sırasında ve ameliyattan sonra takip ettiğimiz olgularımızda şimdiye kadar ölüm görülmemiştir Biz servisimizde ileri derecede yaşlı ve genel durumu bozuk olan olgularımıza daha öncede bahsettiğimiz gibi Richards plak-vidasını uygulamadık. Bunlara Ender çivileri ile osteosentez uyguladık. Bu nedenle olgularımızın yaş ortalaması fazla değildi ve ölüm oranımız sıfır oldu.

2 olgumuzda yüzeyel infeksiyon görldü, derin infeksiyon hiçbir olgumuzda görülmemiştir.

5 olgumuzun la,g vidası baş ve boyun korteksine penetre olmuştur. Bunun nedeni: Kılavuz telini gönderirken kullanılması gereken açı ölçme aletinin yokluğu idi ve buna bağlı olarak kılavuz telinin tam 135° de gönderememiş olmamızdır. Ayrıca lag vidanın normalden daha uzun olması da bir etkendi

4 olgumuzda. kompresyon vidası plağın dışına taşmıştır ve bunlar daha sonra kompresyonla birlikte bariz olarak laterale doğru gevşemiştir. Bunun nedeni: Lag vidanın kılavuz tel uzunluğundan 1,3 cm daha kısa seçilmemiş olmasıdır. Yani kompresyon mesafesi bırakılmamıştır. Buna rağmen bunlarda da kaynama meydana geldi.

Olgularımızdan birinde varus deformitesi görüldü. Bir olgumuzda çivi boynu delmişti ve aynı olguda daha sonra femur başı nekrozu gözlenmiştir.

Vida ve plak kırılması görülmedi. Richards kalça plak-vida uygulamaları sonuçları Tablo 2 de görüldüğü gibidir.

TARTIÅžMA:

Boyd ve Ege'ye göre Tip I olarak sınıflandırılan, intertrokanterik kırığı olan 26 olguya 1984-1986 yılları arasında Richards kalça plak-vidası ile osteosentez uygulanmıştır. Trokanterik kırıkların bu tipinde Richards'ın lag vidasının kompresyonu mükemmel olmaktadır.

Bizim olgularımızda yaş ortalaması 49,5 tir. Memleketimizde insan ömrünün daha kısa olması ve ileri yaştakilerde Ender çivileri ile osteosentez uygulamamızdan dolayı yaş ortalaması küçüktür. Postoperatif ölüm oranı 0 (sıfır) dır, Olgularımızda izlediğimiz komplikasyonların başlıca nedeni malzeme yetersizliğidir Örneğin, her olguda açı ölçerin kullanılamaması veya lag vidanın boyunun iyi hesaplanmaması gibi.

SONUÇ:

Bizim olgularımızda izlediğimiz ve literatür taraması sonuçlarına göre, günümüzde intertrokanterik kalça kırıklarının. stabilizasyonunda en iyi osteosentez materyali Richards kalça plak-vidasıdır. Bu materyelin kompresyon yapması, erken ağırlık yüklemeye ve yürümeye elverişli olmasından kaynaklanmaktadır. (3-5). Bu durumu bizde olgularımızda müşahede ettik.

Referanslar

1. Boyd, H.B. Anderson, L. D.: Management of unstable trochanteric fractures, surg. gynec. and obstet s.: 112, 263, 618, 1961.

2. Ege, R.: Femur boynu ve trokanterik bölge kırıkları simpoziumu Hava K. Matbaası, Ank. 1968.

3. Güvendik, M.: Femur trokanterik bölge kırıklarında Richards çivisi uygulamaları ve sonuçları... Uzmanlık tezi 1986.

4. Heyse - Moore, G. H. - Mac Eachern, A. G.: Bone and Joint Surgery 65 - B... Stable inttertrochanteric femoral fractures... s.: 582 - 583... 1983.

5. Muşdal, Y. ve ark.: Femur üst uç kırıklarında kalça kompresyonu çivisinin uygulanması... 7. Milli Türk Ortopedi ve Travmatoloji Kongre Kitabı. 206... 1983.