X. MÄ°LLÄ° TÃœRK ORTOPEDÄ° VE TRAVMATOLOJÄ° KONGRESÄ°

ABSTRAKTLAR, BÖLÜM 1:

<< | Ýçindekiler | >>

Doğuştan Çarpık Ayak'ta Rastlanan Nadir Bir Komplikasyon (Vaka Takdimi)

SUMMARY :

In this report, a rare complication of 'Club Foot' which is due to pasive manupulations of patients mother, has been preesn. ted.

ÖZET :

Bu yazımızda, çocuğunda bilateral doğuştan çarpık ayak tesbit eden bir annenin, hemen doğum sonrasında, bilinçsizce ve aşırı gayretle yapmış olduğu düzeltici manüpülasyonların yarattığı epifiz yaralanması ve kırıkların takdimi yapılmış ve vakanın iki senelik takibinin sonuçları sunulmuştur.

GÄ°RÄ°Åž :

Doğuştan Çarpık Ayağın tedavisinde, bütün dünyada olduğu gibi, memleketimiz şartlarında da hekim ve aile işbirliği yapılmaktadır. Bu uygulama özellikle ilk manüpülatif tedavi sırasında ayrıca önem kazanmaktadır. Yeni doğan çağında yapılan zorlu, düzelteci manüpülasyonların sebep olabileceği erken komplikasyonlar belli başlı olarak şöyle sıralanmıştır (1, 2, 3, 4, 5) :

1 - Metafizer kırıklar: Zorlu dorsal fleksiyon sırasında olabilir,

2 - Distal tibial metafizer spur: Bu da dorsifleksiyon stresleri altında muhtemelen epifiz plağının avasküler nekrozundan oluşmaktadır.

3 - Tibial metafizde torus kırığı:

4 - Distal fibula kırığı: Dorsifleksiyon ve ezversiyon streslerinden oluşmaktadır.

Bazı yazarlar oluşabilecek bu komplikasyonlar nedeni ile, erken cerrahi tedaviyi savunmuşlardır. Erken oluşabilecek bir diğer komplikasyon da basınç yaralarıdır.

VAKANIN TAKDÄ°MÄ°:

Burada takdim etmek istediğimiz vaka klasik kitaplarda bildirilen komplikasyonların ötesinde bir durum olması ve literatür araştırmasında benzerinin bulunmayışı nedeni ile önem kazanmıştır.

Hastamız bilateral pes ekino varus deformitesi ile doğmuş bir kız çocuğudur (ST, 22068/492). Doğumdan sonra, çocuğunun ayaklarında deformiteleri gören annesi, kendiliğinden her iki ayağı manüpülasyonlarla düzeltmek istemiş ancak komplikasyonların gelişmesi üzerine çocuk on günlük iken kliniğimize müracaat ettirmiştir. Yapılan muayenesinde sol tibia alt uçta açık epifizyoliz ve fibula kırığı, sağ tibia alt uçta kapalı epifizyoliz ve fibula kırığı tespit edilmiştir. Sol ayaktaki açık kırık yarasında oldukça ciddi boyutlarda enfeksiyon, ayakta ve bilek çevresinde yaygın enflamasyon, geniş cilt defekti ve bunun yanında dolaşım sorunları vardı (Resim 1 , Resim 2 ). Bu aşamada yaradan kültür alınıp antibiyotik tedavisine başlandı, her iki tarafa kapalı repozisyonlar yapılarak ve sol tarafa bir adet topuktan K teli geçirilerek alçılı tespite alındı ve günlük kontrollere geçildi. Hastanın annesi çocuğunu bütün ısrarlara rağmen kliniğe yatırmaya ikna edilemedi ve bu takipleri hep ayakta yapıldı. Yapılan nörolojik muayene sırasında patoloji olmadığı öğrenildi. Çocuk üç aylık olduğu zaman açık yara oldukça iyi durumda idi, sağ ayağa cerrahi müdahale gerekti. Bunun için aşilloplasti ve posterior kapsülotomi uygulandı. Aralıklı alçı değişimleri ile hastanın takibine devam edilirken, aile ile sıklaşan münasebetlerin sonunda annenin kültür düzeyinin son derece düşük olduğunu da anladık.

Zamanla sel tibia alt bölgede varus deformitesi gelişti. Hasta 2 yaşında iken malleoler seviyenin üstünden osteotomi yapıldı ve varus deformitesi düzeltilmeye çalışıldı. Bu son cerrahi müdahale sırasında hastanın cildinin son derece ince, cilt altı yağ dokusunun kalın ve adalelerinin atrofik oldukları gözlendi. Cerrahi yara şifasının sonunda çocuk kliniğinde ileri tetkikleri geçildi ve genetik yönden tetkikleri sonunda kutis elastika tanısı kondu. Resim 3 , Resim 4

Osteotomi yeri kaynadıktan sonra her iki taraf St. Germain ateli içinde takibe alındılar. Şu anda geceleri St. Germain ateli içinde, gündüzleri ise deformiteyi önlemek için yapılan ortez (tijli kısa bacak yürüme cihazı) kullanılmakta ise de hasta henüz yürüyememektedir takibine devam edilmekte olup, hem tibia alt epifizi hem de çarpık ayak durumu ile gelişecek deformitelerin kontrolü yapılmağa çalışılmaktadır.

SONUÇ:

Vakamız, şimdiye kadar klasiklerin bahsettiği manüpülasyon komplikasyonlarının en ciddisidir, ayrıca anne ile tedavideki işbirliğinin nedenli olduğunu çok açık olarak göstermektedir. Her ne kadar, burada anne ilk olarak bu duruma kendiliğinden sebep olmuş ise de, diğer zamanlarda da hekimin göstereceği manüpülasyonların ve zorlamaların dozu ayarlanamazsa, bu tür komplikasyonlar pekala olabilmektedir.

Referanslar

1. Kite, J. H.: Principles Involved in Treatment of Coııgenital Clubfoot. Clin. Orthop., 84 : 4, May, 1972

2. Klenerman, L.: The Foot and its Disorders. Blackwel1 Scientific Fublications, 1976.

3. Mevlin, J: (Editor): Disorders of the Foot. WB Saıınders Company, 1982.

4. Tachdijan, M. O: The Childs Foot. WB Saunders Company, 1985.

5. Weseley; M. S.; Barenfeld, P. A.: Compcations of' the Treatment of Chıbfoot. Clin. Orthop:, 84. 93, May, 1972.