XV. MÄ°LLÄ° TÃœRK ORTOPEDÄ° VE TRAVMATOLOJÄ° KONGRE KÄ°TABI

ABSTRAKTLAR, BÖLÜM 8: VERTEBRA SORUNLARI

<< | Ýçindekiler | >>

TORAKOLUMBER VERTEBRA KIRIKLARINDA TRANSPEDÄ°KÃœLER GREFTLEME

Torakolumber vertebra kırıklarının cerrahi tedavisinde farklı tespit ve greftleme şekilleri uygulanmaktadır. En çok kullanılan yöntemler posterior ya da anterior tespit ve füzyonlardır. Transpediküler graftleme daha az kullanılmakta olup posterior füzyon ve internal tespitle kullanılmaktadır ve ilk kez Daniaux tarafından tanımlanmıştır(1). Bu yönteme transpediküler spongiozaplasti de denilmektedir (2,3).

Bu çalışmada kliniğimizde 1995-1996 yılları arasında uygun endikasyonlarda transpediküler greftleme yapılan 16 Olunun klinik ve radyolojik takipleri sunulmuştur.

Materyal ve Metod

1995-1996 yıllarında ortalama yaşları 35 olan (18-66) toplam 16 hastaya (9 erkek, 7 bayan) instabil torakolumber vertebra kırığı nedeniyle transpediküler greftleme (transpediküler spongiozaplasti), posterior füzyon ve Alıcı enstrumantasyonuyla internal tespit yapıldı. Bir hastada disk vertebra cismine protrüzyo olduğundan disk çıkarıldı. Hastalarımızda 5 T12 vertebra kırığı, 8 L1 vertebra kırığı ve 3 L2 vertebra kırığı tespit edilmişti. Denis sınıflandırmasına göre 9 kompresyon kırığı, 7 burst tipi kırık belirlenmişti. İnstabilite, nörolojik belirti veya gelişen kifotik deformitenin düzeltilmesi amacıyla cerrahi tedavi uygulandı. Ameliyat öncesi hastaların altısında nörolojik defisit gözlendi. Ameliyat sonrası nörolojik bozuklukların sonucu veya prognozunu değerlendirmede kullanılan Frankel derecelendirmesine göre 2 hasta B'den C'ye, 1 hasta B'den D'ye, 1 hasta C'den D'ye, 1 hasta A'dan B'ye ilerleme gösterdiği halde B grubunda bir hastada ilerleme olmadı.

Transpediküler greftleme kliniğimizce dizayn edilen pediküler vida uzunluğunda özel bir huni kullanılarak yapıldı. Cerrahi teknikle aynı zamanda komprese olmuş vertebraya dekompresyon yapıldı. Cerrahi teknikle aynı zamanda komprese olmuş vertebraya dekompresyon yapıldı. Bu tekniğe bağlı olarak komplikasyon görülmemiş olup ortalama takip süremiz 1 yıldı. Ameliyat öncesi ve sonrası kırık vertebranın BT ile yapılan kanal çapı ölçümlerinde ameliyat sonrası kanal çapının ortalama %40 düzeldiği görüldü. Ameliyat öncesi lokal kifoz açısı25, ameliyat sonrası 3, bir yıllık izleme sonunda 8 bulundu. Anterior vertebral yükseklikte ortalama 13 mm'lik (14 mm'den 27 mm'ye) korreksiyon sağlanmış olup 1 yıl sonunda 2 mm'lik

yükseklik kaybı görüldü. L1 vertebra kırıklı bir hastamızın ameliyat öncesi ve sonrası röntgen grafileriyle (Şekil 1 , Şekil 2 ), BT'si (Şekil 3 ) görülmektedir.

Tartışma

Vertebra cerrahisinde kullanılan implantların görevi kırık iyileşmesi tamamlanıncaya kadar redüksiyonu korumak, stabilizasyonu devam ettirmektir. Genelde ön kolonun normal yüksekliğinin kazandırılması ile korpusun spongioz kısmının redüksiyonu yapılmamaktadır. Erken radyolojik görünüm yeterli görülsede geç izlemeyle düzelme kaybı kaçınılmaz olarak ortaya çıkabilmektedir(4). Korreksiyon kaybı ve implant kırılmasını önlemek için ön kolonu anatomik yüksekliğine ulaştırmak gereklidir. Bu amaç ile ilk kez, Daniaux transpediküler greftlemeyi tanıtmıştır(1). İnstabil kompresyon kırıklarında kifotik deformitenin düzeltilmesi, ameliyat sonrası yükseklik kaybını önlemek, vertebranın yeniden şekillenmesini sağlamak amacıyla transpediküler spongioz kemik greftleme önerilmekte ve yapılmaktadır (3,5,6). Bu amaçlar doğrultusunda transpediküler greftleme uyguladığımız hastalarımızın klinik ve radyolojik (BT ile kanal çapı, kifoz açıları, anterior vertebra yüksekliği) izlemeleri sonunda erken dönem sonuçları olumlu bulunmuştur.

Transpediküler greftlemenin tehlikeli olabileceği bildirilmiştir(7). Kontrol amacıyla myelografi, ameliyatta ultrasonografi, ameliyat öncesi ve sonrası BT yapılabilmektedir(8). Kemik greftlerinin yanlışlıkla spinal kanala girdiği, ancak 1 yıl sonra BT incelemelerinde bu kemik fragmanlarının tamamen rezorbe olduğu ve nörolojik arazın ortaya çıkmadığı bir olgu bildirilmiştir(7). Olgularımızda bu tekniğe bağlı komplikasyon görülmemiş olup ameliyatta radyolojik kontrol yapılmıştır. Ameliyat sonrası olguların BT'lerinde spinal kanalda konulan kemik greftlerine bağlı herhangi bir görüntüye rastlanmadı ve ortalama kanal çaplarında %40 oranında düzelme tespit edildi.

Anterior vertebral yüksekliği sağlamak, kifotik deformitenin düzelmesi, ameliyat sonrası düzeltme kaybını azaltmak için transpediküler grefleme internal tespit ve poserior füzyonla birlikte uygulanabileceği kanaatindeyiz. Kliniğimizde 16 hastaya uyguladığımız tarnspediküler greftleme tekniği ile ortalama 1 yıl izleme sonunda aldığımız olumlu neticeler nedeniyle daha sonra olgu sayımız gittikçe artırılmakta ve hastalarımızın daha uzun dönem sonuçları için takip ve tedavileri sürdürülmektedir.

Referanslar

1. Daniaux H: Technik und erste Ergebnisse der transpedikularen spongioplastik bei Kompressionsbrüchen im Ledenwirbel-saulenbere-ich. Acta Chir Austriaca, supp. 43: 79, 1982.

2. Speth MJ, Oner FC, Kadic MA, Klerk LW, Verbout AJ: Recurrent kyphosis after posterior stabilization of thoracolumbar fractures. 24 cases treated with a Dick internal fixator followed for 1 .5-4 years. Acta Orthop Scand. 66: 406-410, 1995.

3. Liljenqvist u, Momsen U: Surgical treatment of thoracolumbar spinal fractures with internal fixator and transpedicular spongiosaplasty. Unfallchirurgie. 21: 30-39, 1995.

4. Yazar T: Spinal intemal fiksatör (Dick) ve ekstrenal fiksatör. Ege R (Yz). Vertebra. Türk Hava Kurumu Basımevi. Ankara. 371-377, 1992.

5. Crawford RJ, Askin GN: Fixation of tho-racolumbar fractures with the Dick fixator: the infuence of tansfedicular bone grafting. Eur Spne J. 3: 45-51, 1994.

6. Jeanneret B, Ho PK, Magerl F: Burst-shear flexion-distraction injuries of the lumbar spine. J Spinal Disord. 6: 473-481, 1993.

7. Sjostrom L, Jakobsson O, Karlstrom G, Pech P: Transpediküler bone grfts misplaced into the spinal canal. J Orthop Trauma. 6: 376-378, 1992.

8. Degreit J, Wenda K, Huwel N, Ritter G: Reposition of fragments of the posterior surface of the vertebral edge with intraoperative ultrasound guidance. Unfallchirurg. 96: 88-92, 1993.