XV. MÄ°LLÄ° TÃœRK ORTOPEDÄ° VE TRAVMATOLOJÄ° KONGRE KÄ°TABI

ABSTRAKTLAR, BÖLÜM 11: ARTROPLASTÄ°

<< | Ýçindekiler | >>

TOTAL DİZ PROTEZLERİNDE ORTA VE UZUN DÖNEM TAKİPLERİMİZ

Total diz artroplastisi, cerrahi, biomekanik ve metalurjik tekniklerdeki hızlı gelişmeyi paralel olarak giderek daha sık ve daha genç yaşta hastalara yapılan ve başarı oranı giderek artan bir ameliyattır.

Materyal ve Metod

Kliniğimizde, Mayıs 1988-Haziran 1995 tarihleri arasında 207 hastanın 227 dizine artroplasti ameliyatı yapılmıştır. Bu hastalardan 181 tanesi bayan, 26 tanesi erkektir. Hastaların ortalama yaşı 58.1 (3180) dir. Ortalama izleme süremiz 28.8 (1882) aydır. Hastalarda gonartroz etyolojisinde en sık görülen sebep 155 olgu (%74.88) ile osteoartrittir. Bunu 39 olgu (%18.84) ile romatoid artrit, 7 olgu (%3.38) ile postravmatik artrit, 2 olgu (%0.97) ile avaküler nekroz, 1'er olgu (%0.48) ile Ankilozan sopondilit, Behçet, Parkinson ve Sistemik Lupus Eritematosus izler.

Hastalar Nisan 1990 yılına kada Hungerford'un önerdiği fonksiyonel sınıflamayı içine almayan değerlendirme sistemi ile değerlendirilmiş, bu tarihten sonra ise "Knee Society" tarafından ortaya konan değerlendirme sistemi de buna ek olarak kullanılmıştır.

Hastalardan 32'sine Kinematik Kondiler tip, 31'ine Kinematik Modüler Sistem, 104'üne ise Kinemaks total diz protezi çimentolu olarak uygulanmıştır. Tüm protezler "constrained olmayan" ve arka çapraz bağı koruyan tip protezlerdir.

Hastaların eklem hareket genişliği ameliyat öncesinde ortalama 9.2 (10-70) 95.1 (50-150) iken ameliyat sonrasında ortalama 8.5 (20-80) - 96.3 (80-130) olarak belirlenmiştir. Standard değerlendirmede ameliyat öncesi "Knee" puanı ortalama 41.32(-10-85), "Fonksiyon puanı" ortalama 32.10 (-20-80), "Knee Society" puanı (Kasım 1992'den sonraki hastalarda bakılmıştır.) ortalama 31.67 (-3-89) olarak tesbit edilmiş olup bunların ameliyat sonrası değerleri sırasıyla 82.92 (35-100), 60.50 (-10-100), 79.76 (36-100) olarak bulunmuştur.

Ameliyat öncesi tibia femoral uyum ortalama 0.5 derece varusta iken, bu değer ameliyat sonrasında 5.5 derece valgus olarak tespit edilmiştir.

"Knee Society" formu kullanılarak yapılan radyolojik değerlendirmede alfa açısı ortalama 98.1 derece, beta açı ortalama 86.3 derece, delta açısı ortalama 86.6 derece bulunmuştur. Tibial komponentin tibia yüzeyini kaplama oranı %94.1 (%101.8-%86.3) Olarak bulunmuştur.

Ameliyat sonrasında 14 hastanın tibial komponentinde 1-4 mm.'lik radyolojik gevşeme tespit edilmiş olup bu hastaların altısında hafif, dördünde orta decede, birisinde ise şiddetli ağrı şikayeti olmuştur. 3 hastamızda enfeksiyon gelişmiş, bunlardan birisine iki basamaklı revizyon total diz protezi yapılırken, ikisine artrodez yapılmıştır. Tibial komponentinde kırık oluşan bir hastamıza da revizyon total diz protezi uygulanmıştır.

Tartışma

Total diz protezi uygulamalarında protezin fiksasyon yöntemi, çok tartışılan konulardandır. Biz bütün olgularımızda kemik çimentosu kullandık. Protezin tesbiti kemik çimentosu ile yapıldığında derhal ve tam yüklenme sağlanabilir. Çimentosuz uygulamalarda da başarılı sonuçlar bildirilmiştir(1). Ancak bunun için ameliyat esnasında primer stabiletinin tam olarak sağlanması şarttır(2). Çimentosuz protez kullanımı, çimentoluların gevşeme olasılığı yüksek olan erkek, aktif, şişman hastalarda öngörülmektedir(2).

Total diz protezi uygulamalarında hala tartışmalı bir diğer konu patellar protez kullanımıdır. Biz patellar komponenti teknik koşullar nedeniyle kullanmadığımız üç hasta hariç tüm olgularımıza uyguladık ve hepsine lateral retinakular gevşetme yaptık. Bunun patellofemoral uyumu arttırdığı ve patellar komplikasyonları azalttığı bildirilmiştir(3). Total diz protezi uygulamalarında enfeksiyon dışında en sık karşılaşılan yeniden ameliyat nedeni patellofemoral mekanizmaya ait patolojilerdir(4,5,6). Hastalarımızda ise patellar art- 3, roplastiye bağlanabilecek bir komplikasyona rastlanmadı (Şekil 1 , Şekil 2a , Şekil 2b , Şekil 3a , Şekil 3b ).

Serimizde kullandığımız protezler arka çapraz bağı koruyan tiptir. Bağın korunması üzerinde halen tartışılan bir konudur. iki tip protezinde avantaj ve dezavantajları vardı, ancak klinikte uzun izlemelerde birbirlerine belirgin üstünlükleri yoktur(7).

Referanslar

1. Samuelson K, Nelson L: An all cementless tibial component. Clin Ordiop, 260: 93, 1990.

2. Rosenberg AG, Andriacchi TP: Patellar component failure in cementless total knee

arthroplasty. Clin Oriop, 236: 106, 1988. Ritter MA, Campbell ED: Postop. Patellar complications with or without lateral release during knee ardıroplasty. Clin orthop, 219: 163, 1987.

4. Grace JN, Rand JA: Patellar instability after total knee arthorplasty. Clin Orthop, 237: 184, 1988.

5. Grigoris PH, Treacy RBC: Patellotibial impingement in Kinemax stabilised total knee replacement. J Bone Joint Surg, 74-B: 472, 1992.

6. Rand JA: Patellar resurfacing in knee arthroplasty. Clin orthop, 146: 84, 1980.

7. Stern SH, Insall JN: Posterior stabilised prosthesis. J Bone Joint Surg, 74-A: 980, 1992.