XV. MÄ°LLÄ° TÃœRK ORTOPEDÄ° VE TRAVMATOLOJÄ° KONGRE KÄ°TABI

ABSTRAKTLAR, BÖLÜM 12: TÃœMÖRLER

<< | Ýçindekiler | >>

TALUS YERLEŞİMLİ OSTEOİD OSTEOMA'NIN ARTROSKOBİK EKSİZYONU: OLGU SUNUMU

İlk kez 1935 yılında Jaffe tarafından tanımlanan osteoid osteoma genellikle uzun kemik yerleşimlidir. Olguların %2 ila %10'unda talus yerleşimi bildirilmiştir. Talus osteoid osteomanın en sık görüldüğü dördüncü bölge olmasına karşın belirtileri ve radyolojisi monoartiküler artiriti taklit ettiği için tanısı güç olur veya gecikir(1,2,3). Ağrı yakınması değişik derecelerde olmasına karşın her zaman vardır ve geceleri biraz daha fazladır. Yerleştiği ayak bileğinin fonksiyonlarını sınırlar ve eklemde ağrı ile birlikte şişlik görülebilir. Ameliyat edilen olgularda semptomların süresi bir kaç ay ile 8-10 yıl arasında değişebilmektedir(2,4,5).

Ogu ve Kullanılan Teknik

14 yaşında, bayan olgu. Bir yıldır sağ ayak bileğinde zaman zaman artan ağrı ve şişlik yakınmaları ile polikliğine başvurmuş. Travma ve başka bir hastalık öyküsü yok. Ağrının geceleri arttığını ve aspirin ile azaldığını belirtiyor.

Yapılan ekstremite değerlendirmesinde sağ ayak bileğinde malleoller çevresinde minimal bir şişlik saptandı. Ayak bileği anterolaterali palpasyonda duyarlı bulundu. Yakınma olan tarafta ayak dorsifleksiyonunun karşı tarafa göre yaklaşık 10 derece azaldığı gözlendi. Hematolojik ve biokimyasal değerlendirmelerde olağan dışı bulgu saptanmadı.

Artroskobinin ayak bileğindeki birçok lezyonun tanı ve tedavisinde günümüzde önemli bir yeri vardır. Sunulan olguda da artroskobik cerrahi yöntemle osteoid osteomanın eksizyon ve küretajı yapılmıştır. Çalışmanın amacı talus boynu yerleşimli bu lezyonda artroskobik cerrahi ve klinik başarıyı etkileyen faktörleri tartışmaktır.

Direkt ön-arka (AP) ve lateral radyografilerde talus boynunun dorsalinde küçük bir radyolusent alan çevre medullada skleroz görüldü (Şekil) 1 ) Yumuşak dokuda kalsifikasyon izlenmedi. Tc-99m diphosphonate ile yapılan üç fazlı kemik sintigrafisi ile talusta lezyonun olduğu bölgede nonspesifik fokal aktivite artışı saptandı. Bu bölgenin manyetik rezonans görüntüleme (MRG: General Electric; 0.5 Tesla) ile koronal ve sagital planlarda kesitlerinde sinyal yoğunluğunda belirgin azalmanın olduğu belirlendi (Şekil 2).

Temmuz 1995'de genel anestezi altında, 45 semilateral dekübit pozisyonda, eksternal fiksatör ile dekompresyon uygulanmaksızın anteromedial ve anterolateral portallerden 25 , 4 mm'lik skop kullanılarak ayak bileği artroskobisi yapıldı. Talus boynuna yerleşimli lezyon 4.5 mm'lik shaver ve küret yardımı ile 6 x 6 mm2 bir kapak açılarak eksize edildi (Şekil 3). Cerrahi girişim 50 dakika sürdü.

Ağrı yakınmaları ameliyat sonrası dönemde hemen geçti. Aktif hareket 5. gün başlandı. Üç hafta süre ile atel kullanıldı. Enfeksiyon ya da başka bir yara yeri komplikasyonu gözlenmedi. Elde edilen materyalin histopatolojik değerlendirilmesi osteomiyelit olarak bildirildi. Olgunun artrokobik girişim sonrası 2. yılında herhangi bir yakınması ve fonksiyonel bozukluğunun olmadığı görüldü (Şekil 1 , Şekil 2 , Şekil 3 ).

Referanslar

1. Brabants K, Geens S, Damme BV: Subperiosteal juxta-articular osteoid osteoma. J Bone Joint Surg 688: 320-324, 1986.

2. Shereff MJ, Cullivan, WT, Johnson KA: osteoid osteoma of te foot. J Bone Joint Surg. 65A:638-641,1983.

3. Sim FH, Dahlin DC, Beabout JW. Osteoid osteoma. diagnostic problems. J Bone Joint Surg 57A: 154-159, 1975.

4. Resnick RB, Jarolem KL, Sheskier SC, Desai P, Cisa J: Arthroscopic removal of an osteoid osteoma of the talus: A case report. Foot Ankle i6(4): 212-215, 1995.

5. Snow SW, Sobel M, DiCarlo EF, Thompson FM, Deland JT: Chronic ankle pain caused by osteoid osteoma of the neck of the talus. Foot Ankle Int 18(2): 98-101, 1997.