XV. MÄ°LLÄ° TÃœRK ORTOPEDÄ° VE TRAVMATOLOJÄ° KONGRE KÄ°TABI

ABSTRAKTLAR, BÖLÜM 2: Ãœst Extremite Kırıkları

<< | Ýçindekiler | >>

ÇOCUK KOLLUM FEMORİS KIRIKLARININ TEDAVİSİNİN SONUÇLARI

Çocuk kollum femoris kırıkları nadir görülen kırıklardır. Tüm çocuk kırıkları içerisinde görülme sıklığı (%1)'dir.(1,2,6, 11,12,13) Bu kırıkların önemi seyrek görülmelerine rağmen avasküler nevroz, koksa vara, erken fizyel kapanma, bacak uzunluk eşitsizliği ve psödoartroz gibi komplikasyonların sık gözlenmesinden kaynaklanır(11). Biz bu bildirimizde son beş yılda cerrahi olarak tedavi ettiğimiz çocuk kollum femoris kırıklarının sonuçlarını gözden geçirip diğer yayınlarla karşılaştırdık.

Materyal ve Metod

1991-1996 yılları arasında Sağlık Bakanlığı Haydarpaşa Numune Hastanesi Ortopedi ve Travmatoloji Kliniğinde tedavi edilip, düzenli kontrollere gelen 18 olgu çalışma kapsamına alındı. 3 olgunun izleme süresi bir yıldan az olduğundan çalışmaya dahil edilmedi. Olguların cinsiyet dağılımı 11 erkek, 7 kız olup yaş ortalaması 9.7 yaştır. (en az 4 - en çok 14 yaş) Taraf tutulumu ise 8 olguda sağ 10 olguda ise sol idi. Olguları etyolojisine göre sınıflandırdığımızda 11'i trafik kazası, 7'si ise yüksekten düşme idi. Başvurma süresi ile ameliyat olma zamanı arasında geçen süre ortalama 9.8 gün idi. Olgularımızın ortalama izleme süresi ise 40.3 aydır.

Kırıklar Colonna sınıflamasına göre değerlendirildi. 1 olgu Tip I, 9 olgu Tip II ve 8 olgu Tip III sınıflamasına girmekteydi. Tüm hastalara cerrahi olarak internal tespit uygulandı. İnternal tespit yöntemi olarak 7 hastaya Knowles pin, 7 hastaya kanüllü spongioz vida, 1 hastaya Ender, 1 hastaya 135 derecelik Richards çivisi ve 2 hastaya da kadar çivisi kullanıldı. Tüm olgular Ratliff kriterlerine göre; ağrı, hareket açıklığı, aktivite derecesi ve radyolojik olarak değerlendirildi.

Sonuç

Yapılan klinik ve radyolojik değerlendirmeye göre 10 olgu (%63) iyi, 5 olgu (%37) ise kötü olarak değerlendirildi. Kötü olgularımızın ikisinde avasküler nekroz (AVN) vardı. Bu olguların birinde ek olarak psödoartroz da gelişti ve bu olguya Harris Müller plağı ile Pauwels osteotomisi uygulandı. Serimizdeki AVN oranı %11'dir.

Bu oran Davison ve arkadaşlarının serisindeki %47'den, Forlin ve arkadaşlarının serisindeki ve farklı serilerdeki %17-47 arası değişen oranlardan oldukça düşüktür.(2,3,4,5, 11,13) Yine, kötü sonuç gözlenen 2 olgumuzda koksu vara mevcuttu. (%11) Bu oran farklı serilerde %20 ile %30 arası değişmektedir.(2,3,4,5,11,13) Kötü sonuç gözlediğimiz beşinci olgumuzda ise erken derin infeksiyon gelişti, (%5) ve antibiyotik, yumuşak doku debridmanına cevap alınamayınca serebral paralizi sekeli olan bu olgumuza Girdlestone-Taylor ameliyatını uyguladık. Bir olgumuzda da çeşitli serilerde %5-65 arası(11) değişen oranlarda açıklanan prematür fizyel kapanma gözlemledik.

Tartışma

Çocuk kollum femoris kırıklarının önemi AVN, psödoartroz, koksa vara, prematür fizyel kapanma gibi komplikasyonların oldukça sık gözlemlenmesinden kaynaklanır.(1,2,6, 7,11,12,13,14) Bunlardan AVN oranını etkileyen en önemli faktörler kırığın travma anındaki deplasman derecesi, kırığın TİP I veya II olması ve hasta yaşının 10'dan yukarı olmasıdır.(11) Araştırmacıların çoğuna göre kırığın tespit yöntemi AVN oranını etkilemektedir.(11)

Bizim serimizde de AVN görülen iki olguda TİP II ide ve her ikisinde de yaş 10'dan büyük idi ve kırık travma anında kaymıştı. Ancak genel olarak AVN oranımızın az olmasının sebebi belki de yaş ortalamamızın 10'dan küçük (9.7) ve 18 kırıklı olgumuzun 10 çocuğun kırığının aşırı derecede yer değiştirmemiş olmaması ile açıklanabilir.

Koksa vara oranı ise cerrahi tedavi edilen serilerde konservatif tedavi edilen olgulara göre oldukça düşüktür. Koksa vara deformite sebebi malunyon, AVN, prematür fizyel kapanma, veya bunların herhangi birilerinin kombinasyonu şeklinde olabilir.(3,4,7,11,13) Bizim koksa varalı olgularımızın ikisinde de neden prematür fizyel kapanmadır. Bu olgularımızın birinde kullanılan tespit materyali spongioz vida diğerinde ise Ender çivileridir. Bazı araştırmacılar internal tespit yöntemi fizisi geçince daha yüksek oranda prematür fizyel kapanma bildirmişlerse de (Pforringer ve Rosemeyer) bu komplikasyonda internal tespit yönteminin fizisi geçmesi arasında böyle bir ilişki saptayamamışlardır.(2,3, 8,11) Bizim de bu komplikasyonu gözlemlediğimiz iki olgumuzda tespit yöntemleri fizisi geçmemekteydi. Araştırmacıların çoğu serilerindeki infeksiyon oranını %1 gibi düşük bir oran olarak açıklamışlardır.(2,11,14)

Bizim serimizdeki bu oranı %5 gibi yüksek bir oran olmasını olası sebebi serimizdeki olgu sayımızın bu araştırmacıların serisine göre çok az olmasındandır.

Özet olarak çocuk kollum femoris kırıklarının önemi rastlanma sıklığına değil, komplikasyon görülme sıklığına bağlıdır. Deplase tüm kırıklarda yöntem açık redüksiyon stabil internal tespit olmalıdır. Kırık tedavi sonrası gelişecek komplikasyon oranı eğer internal tespit yöntemi stabil ise kırığın travma anındaki kayma miktarına, çocuğun yaşına ve kırığın anatomik lokalizasyonuna bağlıdır.

Referanslar

1. Baytok G., Koca C., Tan İsmet., Bayram H.; çocuklarda kalça kırığı XI. Milli Türk Ortopedi ve Travmatoloji kongre kitabı, THK. Matb., Ank., 533-535, 1989.

2. Canale, ST., Bovrland WL.: Fractures of the neck and interrochanteric region of the femur in children, J Bone Joint Surg 59-A: 431-443, 1977

3. Canale, S.T.: Fractures of the hip in children and adolescents. Orthop. Clin. North America, 21: 341-352, 1990.

4. Canale, S.T., and King, R.E.: Pelvic and hip fractures. Part II: Fractures of the hip. In fractures in children, edited by C.A. Rockwood, Jr., K.E. Wilkins, and R.E.King. Ed.3.vol.pp 1046-1120 Philadehphia, J.B. Lippincott, 1991.

5. Davison, B.L., and Weinstein, S.L.: Hip fractures in children: A long term follow-up study. J. Pediatry orthop., 12: 355-358, 1992.

6. Ege, R: Çocuklarda Femur Proksimal Bölge Kırıkları, Travmatoloji, s: 2329-2348, Kadıoğlu Matb., Ank., 1990.

7. Erenoğlu M., Eraltuğ Ö., Güler S., Oral B.: Çocuklarda femur boyun kırıkları ve tedavisi. XII. Milli Türk Ort. ve Travm. kongre kitabı, 260-264., THK matb. Ank. 1991.

8. Forlin, E.: Güille, J.T.: Kumar, S.J.: and Rhee, K.J.: Transepiphseal fractures of the neck of the femur in very young children. J. Pediat. orthop., 12: 164-168, 1992.

9. Forlin, E.; Guille, J.T.; Kumar, S.J.; and Rhee, K.J.; Complicatins associated with fracture of the neck the femur in children, J. Pediat. orthop., 12; 503-509, 1992.

10. Fardon, D.F.; Fractures of neck and Shatt of same femur, j. bone. Joint Surg. 52-A 797-799.1990.

11. Lam S.F. Fractures of the neck of the femur in children, Bone Joint Surg 53-A; 11651179,1971.

12. Laurie: Hughes,; James H.B.; Fractures of the lead and neck of the femur in children. J. Bone Joint Surg. 76-A: 283-292, 1994.

13. Memik R., Yel M., Mutlu M.: Çocuk femur boyun kırıkları. XIII. Milli Türk Ort. ve Travm. kongre kitabı; 909-912, Türk matbası. Ank. 1994.

14. Ratliff, A.H.; Fractures of the neck the femur in children., Orthop clin. North America, 5; 903-924, 1974.

15. Ratliff. AH.C.; Complications aftre fractures of the femoral neck in children and their treatment. J. Bone and Joint Surg. 46-A; 509516, April 1964.