XV. MÄ°LLÄ° TÃœRK ORTOPEDÄ° VE TRAVMATOLOJÄ° KONGRE KÄ°TABI

ABSTRAKTLAR, BÖLÜM 5: Çocuk Ortopedisi

<< | Ýçindekiler | >>

KALÇA DİSPLAZİSİNDE SALTER INNOMINATE OSTEOTOMİSİNİN GEÇ DÖNEM SONUÇLARI

Kalça displazisi ülkemizde görülme sıklığı ve tedavisi hala sorun olan ortopedik hastalıkların başında gelmektedir. Tedavideki amaç, yumuşak doku veya osteotomi ameliyatları ile stabil ve konsantrik redüksiyon oluşturup, normal asetabulum ve femur gelişimini sağlayarak ileride oluşabilecek sekonder dejenaratif artriti önlemek veya başlamış olan artritletri tersine çevirmektir(5,12).

Kalça displazisi tanısı konulan olgularda tedavinin başlama yaşına göre farklı cerrahi teknikler uygulanmaktadır. Geçikmiş olgularda redüksiyon güçlüğü, sürekli redüksiyonun sağlanamaması, asetabular gelişme potansiyelinin azalması ve yeterli eklem fonksiyonunun elde edilememesi sonucun kötü olmasına neden olmaktadır(2,4,7,11 ).

Gereç ve Yöntem

Kliniğimizde 1981-1995 yılları arasında kalça displazisi tanısı ile başvuran 247 hastanın 310 kalçasına çeşitli kemik ameliyatları yapıldı. Hastaların 192'si (235 kalça) 18 ay-4 yaş, 55'i ise (75 kalça) 5 yaş ve üstü idi. 18 ay-4 yaş grubunda bulunan 192 hastanın 235 kalçasından takibi yapılabilen 160 hastanın 213 kalçası değerlendirildi. 5 yaş ve üstü hastalarımızın 12 kalçasına ameliyat sonrası alçı yerine 6 hafta süre ile traksiyon ve erken hareket uygulandı. 18 ay-4 yaş grubunda bulunan ve izlenebilen hastaların yaş, cins ve tutulum yerinin dağılımı Tablo 1 'deki gibiydi.

İzleyebildiğimiz 213 kalçanın ortalma yaşı 3.1 olup, ortalam izleme süremiz 8.5 yıl idi. Hastalarımıza cerrahi teknik olarak Salter'in tanımladığı innominate osteotomi tekniği ile asetabulum ile femur başı arasında konsantrik redüksiyon sağlandı. Ameliyat sonrası hastalara 6 hafta süreyle pelvipedal alçıyla immobilizasyon uyguladı. Alçı sonrasında 6 hafta süreyle de abduksiyon cihazına devam edildi. Hiçbir hastamıza ameliyat öncesi ve sonrası traksiyon uygulanmadı.

Ameliyat öncesi ve sonrası santral ve abduksiyonda çektirilen pelvis grafilerinden radyolojik değerlendirmeler yapıldı. Hastaların klinik değerlendirilmesi Berkley ve Mc Kay kriterlerine göre, radyolojik değerlendirme, Severin kriterlerine göre, avasküler nekroz değerlendirmesi ise Kalamchi-Mc Ewen kriterlerine göre yapıldı.

Bulgular

Hastalarımızın sonuçları klinik ve radyolojik değerlendirmeler dikkate alınarak yapıldı. Klinik değerlendirmede Berkley ve MC Kay kriterlerine göre yapıldı ve % 64.3 (137 olgu) grup 1 olarak bulundu (Tablo 2 ).

Radyolojik değerlendirme Sever'in kriterlerine göre yapıldı. Buna göre %58.3 (124 kalça) grup 1 çok iyi sonuç elde edildi. Grup 4 kötü sonuçlar ise %9 olarak bulundu (Tablo 3 ).

213 kalçanın 89'da (941.7) değişik derecelerde aseptik nekroz görüldü. Avasküler nekroz değerlendirmesi Kalamchi-Mc Ewen kriterlerine göre yapıldı ve Tablo 4 'deki sonuçlar elde edildi.

Tartışma

Kalça displazisinin tedavisinde, Salter'in 1961 yılında tanımladığı innominat osteotomi önemli gelişmelerin olmasını sağlamıştır. Farklı modifikasyonları geliştirilen Salter Innominate osteotomi tekniği ile asetabulum ve femur başı arasındaki hastalarda bu ameliyat tekniği ile patolojinin tam olarak tedavisi yapılabilmektedir (1,6,8,10). Bu grup hastalarda femoral kısaltma, derotasyon, varizasyon girişimine genellikle gerek yoktur. Artmış anteversiyon açısı kendiliğinden düzelmektedir.

Bilindiği gibi klasik Salter innominate osteotomisinde asetabular indekste 6-12 derece düzelme olmaktadır ve bu nedenle asetabular indeksin 18-30 ay arası çocuklarda 35 'den, 2.5-3 yaş arasındakilerde ise 30 'den büyük olması gerekmektedir (3,9). 3 yaşından büyük çocuklarda açık redüksiyon ile birlikte femoral kısaltma, proksimal femora derotasyon, pelvik osteotomiyi önerenler bulunmaktadır(13). Olgularımızın değerlendirilmesinde: 1.5-4 yaş grubunda takibi yapılan 160 hastanın 213 kalçasının klinik sonuçlarına göre 188 kalçada (%88.3) (Grupl + II) başarılı sonuç alındı. Radyolojik değerlendirmeye göre de, 171 kalçada (%80.3) (Grade I + II) başarılı sonuç alındığı anlaşıldı. Bu sonuçlarda literatür ile uyumluydu (Resim 1a , Resim 1b , Resim 1c , Resim 1d ).

Kalça displazisinde tedavi yaşı ne kadar küçük ise hastaya yapılacak girişim o kadar az invaziv olmakta ve eşlik eden komplikasyonlar azalmaktadır. Özelikle 1 .5-4 yaş grubundaki kalça displazilerinde Salter innominate osteotomisi ile ilave cerrahi girişim yapılmadan başarılı sonuçlar alınacağına inanmaktayız.

Referanslar

1. Biçimoğlu A., DKÇ'de transiliak uzatma ile birlikte yaptığımız radikal redüksiyonlarda ekstremite uzunlukların değerlendirilmesi. X. Milli Türk Ortopedi ve Travmatoloji Kongre Kitabı Emel Matb. Ankara 430-432. 1989.

2. Çakırgil G.S.: Adölesan yaşlardaki çocuklardaki konjenital kalça çıkığı probleminin tek seanslı cerrahi metodu. V. Mili Türk Ortopedi ve Travmatoloji Kongre Kitabı. 417-421. Yazıcıoğlu Matb. Ankara, 1978.

3. Chapchal G: Indications for the various types of pelvic osteotomy. Clin. Orthop 98: 111-5, 1975.

4. Dimitriou J.K., Cavadias A.X.: One staged surgical procedure for congenital dislocation of the hip in older children. Long-term results. Clin. Orthop. 246: 30-38, 1989.

5. Faciszewski T, Coleman S.S.: Triple innominate for acetabular dysplasia. J. Pediart. Orthop. Vol. 13, No.4, p.: 426-430, 1993.

6. Kalamchi A: Modified Salter osteotomy in the treatment of persistent dysplasia in congenital dislocation of the hip. J Bone Joint Surg. 67A: 195-202, 1985.

7. Klasic P.: Open reduction with femoral shortening and pelvic osteotomy. In congenital Dislocation of the Hip. Ed. by M.O. Tachdjian: 417-435, Chuchill Livingstone, New York, 1982.

8. Martiotti R.L., Westin G.L.: Factors influencing the results of acetabuloplasty in children J Bone Joint Surg. 62A: 765-9, 1990.

9. Morcher E.: Our experience with Salter innominate osteotomy in the treatment of hip dysplasia. Progress in Orthopedic Surgery vol 2 Berlin Springer P. 107, 1978.

10. Perlic M.P.: A Combination pelvic osteotomy for acetabular dysplasia in children. J Bone Joint Surg. 67A: 842-50, 1985.

11. Salter R.B.: Innominate osteotomy in the treatment of congenital dislocation and subluxation of the hip. J Bone Joint Surg. 438: 518, 1961.

12. Salter R.B.: Innominate osteotomy in the management of residual congenital subluxation of the hip in young adults. Clin Orthop. 182: 53-68, 1984.

13. Wenger D.S.: Congenital hip dislocation: Techniques for primary open redution including femoral shortening. In instructional course lectures, Vol. 38: 343-54. Park Ridge Ilionis, A.A. of Orthopaedic Surgeons, 1989.